زندگی نامه دیوید بویی

بووی در قرن بیست و یکم به خواندن ادامه داد، اگرچه یک دوره فاجعه بود که به دنبال عقب ماندگی تور  Reality در سال 2003 منجر به گمانه زنی درباره بازنشستگی وی شد. او یک دهه بعد به طور غیر منتظره دوباره ظاهر شد. The Next Day در روز تولد 66 سالگی، او خبر از انتشار آلبوم جدید خود به نام The Next Day داد. مجموعه ای از آهنگ های راک و عمدتا سرراست. در حال جستجو ، جازبلک استار (2016) دو روز قبل از مرگش از سرطان منتشر شد. در سال های پایانی بووی نیز نمایش موسیقی را دنبال کرد. لازاروس (اولین بار در سال 2015)، که از مردی که به زمین افتاد الهام گرفته شد و تبدیل به یک موضوع و نمایشگاه هنری پرفروش بود.

مرگ دیوید بویی

در 10 ژانویه 2016 ، دو روز پس از تولد 69 سالگی و انتشار آلبوم Blackstar، بووی در آپارتمان خود در شهر نیویورک بر اثر سرطان کبد درگذشت . بیماری وی 18 ماه زودتر تشخیص داده شده بود اما خبر بیماری خود را علنی نکرده بود. ایوو ون هوو ، كارگردان تئاتر بلژیكی توضیح داد كه بووی به دلیل پیشرفت بیماری قادر به حضور در تمرینات نبود. وی خاطرنشان کرد که بووی در طول بیماری به کار خود ادامه داده است.

تهیه کننده بووی، تونی ویسکونتی نیز نوشت: او همیشه آنچه می خواست را انجام می داد. و او می خواست این کار را به روش خودش و بهترین شکل انجام دهد. مرگ او هیچ تفاوتی با زندگی اش نداشت، یک اثر هنری. او هدیه فراق خود را برای ما ساخت بلک استار. او انسانی خارق العاده و پر از عشق و زندگی بود. او همیشه با ما خواهد بود.

سیاره زمین امروز بدون دیوید بووی، بزرگترین ستاره راک که تاکنون به این دنیا یا جهان دیگر سقوط کرده است ، بسیار آبی تر است . او لاغرترین ولگرد و زیباترین ستاره ای بود که فریاد کشید “تو تنها نیستی!” . او انسانی ترین و بیگانه ترین هنرمند راک بود با رو به رو شدن با چیزهای عجیب و غریب، با همه عجیب صحبت می کرد. . هر کدام از آثار بووی را که بیشتر دوست داشته باشید – ستاره پرطرفدار گلم، آهنگساز مبهم ، پادشاه برلین – باعث می شود شما احساس شجاعت و آزادگی بیشتری داشته باشید، به همین دلیل است که جهان بعد از شنیدن بووی احساس متفاوت شدن می کند. سفینه فضایی این مرد همیشه می دانست چه راهی را باید طی کند. آهنگ های در کشور ما نیز با استقبال مواجه شده و نام او در کنار دیگر آهنگ خارجی معروف به چشم می خورد.