دیوید بووی با نام اصلی دیوید رابرت جونز، (متولد 8 ژانویه 1947 لندن انگلیس – درگذشت 10 ژانویه 2016 نیویورک ایالات متحده) خواننده، ترانه سرا و بازیگر بریتانیایی که در دهه 1970 برجسته ترین چهره بود و بیشتر بخاطر تغییر شخصیت و ژانر موسیقی اش معروف است.
خوانندگانی با صدای زیباتر از صدای پودری و با لهجه بریتانیایی دیوید بووی وجود دارند، اما هیچ کس دیگری در راک استعدادی نظیر او را ندارد. قبل از اینکه او به یک ستاره پاپ تبدیل شود تئاتر می خواند که به خوبی به او کمک می کرد: هر آهنگ عالی بووی شخصیت خاصی در پشت آن دارد. تحولات آفتاب پرستانه او فقط در ظاهر او نیست بلکه در صدای او نیز وجود دارد، از حلقه های آندروژنی در آوازهای Ziggy Stardust او گرفته تا تأثیرات Philly-soul جوانان آمریکایی تا کلاهبرداری های سخت در دوره دهه هشتاد. بووی همیشه خونسردی خود را حفظ می کند، اما همانطور که هرکسی که سعی کرده آواز “Ashes to Ashes” را در کارائوکه بخواند تصادف کرده و سوخته است. او یک خواننده فوق العاده چابک بود.
او مورد انتقاد منتقدان و موسیقی دانان قرار گرفت، به ویژه برای کارهای ابتکاری خود در طول دهه 1970.موسیقی و هنر صحنه ای او تأثیر قابل توجهی بر موسیقی پاپ داشت. در طول زندگی او، فروش بی سابقه او که بیش از 100 میلیون نسخه در سراسر جهان تخمین زده می شود، وی را به یکی از پرفروش ترین هنرمندان موسیقی در تمام دوران تبدیل کرده است. در انگلستان به او یازده گواهینامه طلا و هشت نقره اعطا شد و یازده آلبوم شماره یک نیز منتشر شد. در ایالات متحده، وی 9 گواهینامه طلا دریافت کرد. وی در سال 1996 به تالار مشاهیر راک اند رول وارد شد. مجله رولینگ استون او را در لیست 100 هنرمند برتر تاریخ در رده 23 قرار داد و پس از مرگش در سال 2016 او را “بزرگترین ستاره راک” نامید.
بووی در قرن بیست و یک
بووی در قرن بیست و یکم به خواندن ادامه داد، اگرچه یک دوره فاجعه بود که به دنبال عقب ماندگی تور Reality در سال 2003 منجر به گمانه زنی درباره بازنشستگی وی شد. او یک دهه بعد به طور غیر منتظره دوباره ظاهر شد. The Next Day در روز تولد 66 سالگی، او خبر از انتشار آلبوم جدید خود به نام The Next Day داد. مجموعه ای از آهنگ های راک و عمدتا سرراست. در حال جستجو ، جازبلک استار (2016) دو روز قبل از مرگش از سرطان منتشر شد. در سال های پایانی بووی نیز نمایش موسیقی را دنبال کرد. لازاروس (اولین بار در سال 2015)، که از مردی که به زمین افتاد الهام گرفته شد و تبدیل به یک موضوع و نمایشگاه هنری پرفروش بود.
مرگ دیوید بویی
در 10 ژانویه 2016 ، دو روز پس از تولد 69 سالگی و انتشار آلبوم Blackstar، بووی در آپارتمان خود در شهر نیویورک بر اثر سرطان کبد درگذشت . بیماری وی 18 ماه زودتر تشخیص داده شده بود اما خبر بیماری خود را علنی نکرده بود. ایوو ون هوو ، كارگردان تئاتر بلژیكی توضیح داد كه بووی به دلیل پیشرفت بیماری قادر به حضور در تمرینات نبود. وی خاطرنشان کرد که بووی در طول بیماری به کار خود ادامه داده است.
تهیه کننده بووی، تونی ویسکونتی نیز نوشت: او همیشه آنچه می خواست را انجام می داد. و او می خواست این کار را به روش خودش و بهترین شکل انجام دهد. مرگ او هیچ تفاوتی با زندگی اش نداشت، یک اثر هنری. او هدیه فراق خود را برای ما ساخت بلک استار. او انسانی خارق العاده و پر از عشق و زندگی بود. او همیشه با ما خواهد بود.
سیاره زمین امروز بدون دیوید بووی، بزرگترین ستاره راک که تاکنون به این دنیا یا جهان دیگر سقوط کرده است ، بسیار آبی تر است . او لاغرترین ولگرد و زیباترین ستاره ای بود که فریاد کشید “تو تنها نیستی!” . او انسانی ترین و بیگانه ترین هنرمند راک بود با رو به رو شدن با چیزهای عجیب و غریب، با همه عجیب صحبت می کرد. . هر کدام از آثار بووی را که بیشتر دوست داشته باشید – ستاره پرطرفدار گلم، آهنگساز مبهم ، پادشاه برلین – باعث می شود شما احساس شجاعت و آزادگی بیشتری داشته باشید، به همین دلیل است که جهان بعد از شنیدن بووی احساس متفاوت شدن می کند. سفینه فضایی این مرد همیشه می دانست چه راهی را باید طی کند. آهنگ های در کشور ما نیز با استقبال مواجه شده و نام او در کنار دیگر آهنگ خارجی معروف به چشم می خورد.