معرفی انواع رقص و موسیقی های مخصوص آن

رقص ایرانی، سبک رقص بومی ایران است. سبک های رقص در ایران بسته به منطقه، فرهنگ و زبان مردم محلی متفاوت است و می تواند از بازسازی های پیچیده رقص های درباری تا رقص های محلی پر انرژی باشد. جمعیت ایران شامل بسیاری از اقوام ، از جمله کردها ، آذربایجانی ها، ترکمن ها ، یهودیان، ارمنی ها، گرجی ها، علاوه بر گروه های قبیله ای ایرانی است که می توان آنها را در مرزهای ایران امروزی یافت. هر گروه ، منطقه و دوره تاریخی دارای سبک های رقص خاص مرتبط با آن است. رقص(Raqs هجی می شود) کلمه عربی است و تقریباً منحصراً کلمه ای است که برای رقص در فارسی استفاده می شود، زیرا واژه فارسی خوشی کردن، پایکوبی، دیگر در عرف رایج نیست.

تاریخ

مردم فلات ایران رقص را در قالب موسیقی، بازی، نمایش یا آیین های مذهبی می شناسند و حداقل از هزاره 6 قبل از میلاد از ابزارهایی مانند نقاب، لباس حیوانات یا گیاهان و آلات موسیقی برای ریتم استفاده کرده اند. اشکال ترکیبی فرهنگی رقص، بازی و نمایش به مناسک مانند جشن، عزاداری و پرستش کمک کرده است. و رقاصان، استاد موسیقی، رقص، اعمال بدنی و شیوه های بیان بوده اند. آثاری با تصاویر رقصنده ها در بسیاری از اماکن باستان شناسی پیش از تاریخ در ایران، مانند تپه سبز، جعفر آباد، چغامیش، چشمه علی، اسماعیل آباد، تل باکون، تپه سیلک، تپه موسیان، تپه یحیی، شهداد، تپه گیان، کل فرح ، شوش، کوک تپه، گورستان های لورستان و … به چشم می خورد.

اولین رقص ثبت شده از ایران باستان رقص پرستش میترا است که در آن گاو نر قربانی می شود. این رقص برای ترویج نشاط در زندگی بود. رقص ایرانی باستان به طور قابل توجهی توسط مورخ یونانی هرودوت هالیکارناسوس ، در کار خود کتاب (Calliope) ، که در آن شرح تاریخ امپراتوری های آسیا و جنگ های ایران تا سال 478 قبل از میلاد است ، تحقیق کرد.

ممنوعیت رقص

ممنوعیت مذهبی رقص در ایران با گسترش اسلام اتفاق افتاد ، اما با وقایع تاریخی تحریک شد. ممنوعیت مذهبی برای رقص با گذشت سالها کاهش یافت ، اما پس از انقلاب ایران در سال 1979 به دلیل اختلاط مکرر جنسیت ، دیگر رقص مجاز نبود. انقلاب اسلامی سال 1979 پایان دوره موفقیت آمیز رقص و هنر باله در ایران بود. شرکت ملی باله ایران منحل شد و اعضای آن به کشورهای مختلف مهاجرت کردند. طبق اصول “انقلاب فرهنگی” در ایران ، رقص ، گناهی بزرگ ، غیراخلاقی و فساد آور تلقی می شد. در نتیجه ، بسیاری از رقصندگان با استعداد ایرانی به غرب نقل مکان کردند و عمدتا در اروپا و ایالات متحده گسترش یافتند.

سبک های رقص

ایران به طور کلی دارای چهار دسته رقص است: رقص های زنجیره ای یا خطی ، رقص بداهه انفرادی ، رقص جنگی و رقص های آیینی یا معنوی.

رقص زنجیره ای

رقص های زنجیره ای یا خطی اغلب برای منطقه یا گروه های قومی که با آنها ارتباط دارند نامگذاری می شوند.

رقص انفرادی

رقص انفرادی معمولاً شامل بازسازی های رقص دربار صفوی و قاجار است. اینها غالباً رقص های بداهه ای هستند و از حرکات ظریف و لطیف دست ها و بازوها مانند حلقه زدن مچ دست استفاده می کنند.

رقص های جنگی

رقص های جنگی یا رزمی از جنگ تقلید می کنند، یا به آموزش جنگجو کمک می کنند. می توان ادعا کرد که مردان زورخانه ای و حرکات تمرینی و کشتی فرنگی آنها به عنوان نوعی رقص به نام رقص پا شناخته می شود اما همچنین می توان به آن به عنوان یک هنر رزمی نگاه کرد.

رقص آیینی

رقص های آیینی یا معنوی ، اغلب صوفیانه به عنوان سماع و همچنین نوعی ذکر شناخته می شوند. انواع مختلفی از رقص در خلسه برای اقدامات درمانی در ایران و مناطق اطراف آن وجود دارد. یکی از آیین های شفابخشی که شامل خلسه ، موسیقی و حرکت است.

رقص نوین

رقص های اجتماعی معاصر و رقص شهری که در مواقع جشن مانند عروسی و جشن های نوروز اجرا می شود ، کمتر بر روی رقص های عمومی یا دایره ای و بیشتر بر روی اشکال بداهه نوازی متمرکز است ، هر رقصنده، موسیقی را به روش خاص خود تفسیر می کند.

آهنگ خارجی مناسب رقص

آهنگ های روسی از بهترین آهنگ ها در زمینه موسیقی های مناسب رقص به شمار می روند. برای دانلود آهنگ روسی که در شبکه های اجتماعی مختلف مانند اینستاگرام دیده و شنیده اید به سایت آپ آهنگ مراجعه کنید. در این سایت اهنگ روسی موقعیت  скриптонит положение، آهنگ روسی دی مویکای و بسیاری از آهنگ های مختلف قرار داده شده اند.